Uwagi wstępne
Pierwsza drogowskazowa nazwa tej ścieżki brzmiała "Perć na Babią Gorę". W 1926 r., prof. K. Sosnowski nadał jej nazwę "Perci Taternickiej". Wreszcie w 1928 r., korzystając ze zwyczajowych uprawnień twórcy, Władysław Miodowicz nazwał ją "Percią Akademików", która do dziś jest prawidłową nazwą tego szlaku.
Jak dotrzeć do Perci Akademików?
Do początku Perci Akademików można dojść zielonym szlakiem z Zawoi Markowe oraz niebieskim z Przełęczy Krowiarki. Wybierając tą pierwszą opcję w ciągu 1h dotrzemy do Schroniska na Markowych Szczawinach, z którego niebieskim szlakiem w ciągu 15min dojdziemy do początku Perci Akademików. W przypadku drugiego wyboru dojdziemy do niej w 1h 20min niebieskim szlakiem, po całkowicie równym szlaku, dzięki czemu dotrzemy na miejsce bez zmęczenia.
Perć Akademików - opis
Początek tego pięknego szlaku zaczyna się na wysokości 1180m n.p.m. Już na samym początku idziemy drewnianymi schodami, dzięki czemu szybko będziemy zdobywać wysokość. Po przejściu 210m drewnianymi schodami będziemy znajdować się już o 60m wyżej względem początku szlaku. To miejsce rozpoznasz po tym, że tu po raz pierwszy drogę przetnie ciek wodny Szumiącego Potoku. Legenda głosi, że ten kto się napije wody z tego potoku, ten będzie tu wracał do końca życia. Po przejściu kolejnych 96 metrów po kamiennych schodach będziemy już na wysokości 1290m n.p.m. i będziemy mieli okazję po raz drugi napić się wody Szumiącego Potoku.
Tu podejście będzie nieco mniej strome i po przejściu 34 metrów już ostatni raz zobaczymy Szumiący Potok oraz tablicę informacyjną o tym wspaniałym cieku wodnym. Jesteśmy na wysokości 1306m n.p.m. Następny odcinek to już dosyć łagodne podejście mające 190m długości i znajdziemy się po paru chwilach na wysokości 1335m n.p.m. przekraczając tym samym górną granicę lasów, z której zobaczymy pierwsze wspaniałe widoki. Od tego momentu będą nam towarzyszyć liczne, piękne skałki. Również stąd będziemy mogli zobaczyć "lawinę kamieni" na północno-zachodnich stokach Babiej Góry.
Po przekroczeniu górnej granicy lasów babiogórskich, podejście stanie się bardziej strome i po przejściu 304m szlaku znajdziemy się na wysokości 1450m n.p.m. na skalnej półce, na której zobaczymy pierwsze łańcuchy. W tym miejscu półka skalna jest całkowicie bezpieczna mimo jej 50cm szerokości. Przepaść ma tu nie wiele ponad 6m wysokości, ale w warunkach suchych nie grozi tu żaden poślizg i nawet nie trzeba trzymać się dodatkowych ułatwień i zabezpieczeń. Z pewnością ta półka skalna jest jednym z trzech najbardziej widokowych punktów na Perci Akademików.
Na całej długości tego odcinka szlaku zbocza będą porastać tylko młode jarzębiny, które pięknie komponują się ze skałami. 84m dalej od tej półki skalnej będziemy wyżej już o kolejne 50m. Tu będziemy mieli okazję po raz ostatni zobaczyć wysokogórski ciek wodny. 57m dalej znajdziemy się na wysokości równej wysokości Małej Babiej Góry (1517m n.p.m.) z której będziemy mogli zobaczyć "lawinę kamieni" w całej okazałości i samą Małą Babią Górę. Przed nami będzie trochę bardziej wymagające podejście po skałach, na którym trzeba sobie pomóc łańcuchami, ponieważ w tym miejscu skały są mokre od cieków wodnych, a przez to bardzo śliskie w niektórych miejscach.
15m wyżej będzie nas czekał ostatni - najtrudniejszy odcinek szlaku - KLAMRY, które znajdują się na wysokości 1540m n.p.m.. Ten odcinek jest z pewnością najtrudniejszy, ale dla przeciętnego turysty jest on całkowicie dostępny. W tym miejscu trzeba wejść za pomocą łańcuchów i 6-ciu klamer na 8-mio metrową, pionową ścianę skalną zwaną Czarnym Dziobem. Po wejściu na szczyt tej ściany czeka nas już tylko długa, męcząca wędrówka skalnymi schodami, gdzie po obu stronach zauważymy, że na trawie będzie leżało coraz więcej głazów i kamieni. Znajdziemy się na tak zwanym gołoborzu - czyli morzu kamieni i głazów różnej wielkości.
Tuż pod szczytem, na wysokości 1723m n.p.m. dostrzeżemy w skałach białą figurkę Matki Boskiej. Teraz pozostaje nam tylko zdobyć szczyt Babiej Góry, który znajduję się o parę kroków od nas.
PERĆ AKADEMIKÓW to:
1344 m wędrówki po drewnianych i skalnych schodach po najbardziej stromym zboczu północnej Babiej Góry
3072 schodów (179 z drewna, 2893 z kamieni i skał, które musisz pokonać, aby dotrzeć na szczyt Babiej Góry
545 m różnicy wzniesień
3 trudniejsze punkty, które posiadają zabezpieczenia w postaci łańcuchów
1 pionowa ściana, po której wchodzi się za pomocą 6 klamer oraz łańcuchów.
Łańcuchy i klamry są w tych miejscach wymienione co czyni ten szlak bardziej bezpieczniejszym.
UTRUDNIENIA:
1. Skalna półka, do której ścian przymocowano łańcuchy (najłatwiejszy odcinek). Jest to najłatwiejszy z czterech utrudnień na Akademickiej Perci. Na długości około 10m przechodzimy dosyć szeroką półką skalną za którą znajduje się kilkumetrowa przepaść. Dla bezpieczeństwa do jej bocznych ścian przymocowano łańcuchy, aby w gorszych warunkach pogodowych lub mgle móc przejść całkowicie bezpiecznie. W letnich warunkach ten odcinek nie jest w ogóle wymagający nawet dla początkującego turysty.
2. Krótki odcinek z łańcuchami na który wchodzi się śliskimi kamiennymi, schodami (nie powinno być problemów przy wchodzeniu). Ten odcinek nie należy do trudnych. Za pomocą łańcuchów zdobywamy kilka metrów wysokości idąc większymi skałami i kamiennymi schodami. Jedynym problemem dla początkującego turysty może być wsunięty kawałek łańcucha pod skałę, za który trzeba się złapać. Ten łańcuch jest dosyć mocno naciągnięty, więc nieostrożne chwycenie może spowodować otarcie ręki o skałę, pod którą łańcuch jest wsunięty. Jest to najkrótszy odcinek z łańcuchami. W deszczowych warunkach jest tu ślisko!
3. Trochę dłuższy i bardziej stromy odcinek z łańcuchami. Za pomocą łańcuchów wejdziemy na mokre schody i skały przez które prowadzi szlak (tu trzeba uważać, ponieważ niektóre skały są bardzo śliskie). Ten odcinek należy do trudniejszych na Akademickiej Perci. Idąc od strony Markowych Szczawin zza pionowej skały wyłoni nam się strome podejście, którym będziemy musieli wejść. Jest to wydeptany i skruszony kawałek szlaku, dlatego rozwieszono tu parę łańcuchów. Pierwszy łańcuch jest najdłuższy i energiczne złapanie się go spowoduje zachwianie nami, a nawet odrzucenie na lewy bok. Do połowy tego podejścia wchodzimy po prawej stronie tego łańcucha idąc sypkimi schodami. W połowie musimy przejść nad łańcuchem i od teraz idziemy jego lewą stroną. Łańcuch kończy się w nieciekawym miejscu, ale jest to spowodowane brakiem miejsca do przymocowania go, więc tuż przed samym końcem tego podejścia kończy się i trzeba złapać się następnego kawałka łańcucha, którego kawałek zwisa po prawej stronie. Dodatkowo na tym odcinku płynie potok co czyni to miejsce śliskim i niebezpiecznym. Ostatni kawałek łańcucha jest zwykle zamoczony w wodach potoku, więc należy uważać na to miejsce szczególnie. W warunkach deszczowych jest tu niezwykle ślisko. Należy również pamiętać, aby nie schodzić tym odcinkiem!
4. Odcinek z sześcioma klamrami i łańcuchami. W tym miejscu wchodzimy na 8 metrową, pionową ścianę skalną za pomocą klamer. Ten odcinek nie jest trudny, ponieważ klamry pełnią funkcję drabiny przytwierdzonej do skał. Jest to pionowa ściana skalna, zwana Czarnym Dziobem, o wysokości 8m. Właśnie tą ścianą wytyczono szlak. Dla ułatwienia wspinaczki do skał wpuszczono 6 klamer (żelaznych schodów - szczebli). Wspinaczka tą ścianką nie jest trudna, ponieważ u jej stóp mamy pierwszą klamrę na którą dajemy lewą stopę. Podciągamy się trzymając się drugiej klamry. Prawą nogę stawiamy na drugiej klamrze, a rękami łapiemy za trzecią klamrę lub łańcuch, który wystaje z półki skalnej, na którą za chwilę wejdziemy. Po wejściu na omawianą półkę czekają nas jeszcze trzy klamry, które nie sprawiają żadnego problemu. Jedynie trzeba uważać gdzie stawia się stopy, ponieważ między klamrami znajdują się małe półki skalne. Uwagi: ten odcinek jest łatwy dla osób, które mają minimum 180cm wzrostu. Niższe osoby mogą mieć problem z rozstawieniem nóg pomiędzy klamrami, dlatego tym szlakiem nie należy iść z dziećmi. Po pokonaniu tego odcinka idziemy już tylko kamiennymi schodami na sam szczyt Babiej Góry.