Jest to bardzo mały kwiat, zwany również krzewinką o wysokości 2 - 10cm. Zwykle jego łodyga pochylona jest tuż przy powierzchni ziemi. Łodyga dębika ośmiopłatkowego jest zdrewniała i rozgałęzia się na wiele malutkich, zielonych odrostów. Liście tego kwiatu wyrastają na dosyć długich ogonkach, które z kolei wyrastają z odgałęzień głównej łodygi. Liście wyrastają pojedynczo, są jajowate i wysokie na 1,5 - 3cm. Ich brzeg jest ząbkowaty lub karbowany lecz nieostry. Z pewnością nie skaleczymy się jego liśćmi. Kwiat zawdzięcza swoją nazwę liściom, które kształtem przypominają listowie dębów. Drugi człon w nazwie kwiatu wziął się od kwitnącego kwiatu, który rośnie samotnie na jednej łodydze. Jest koloru białego i w większości przypadków liczy sobie osiem płatków. Średnica kwiatu dochodzi nawet do 4cm. W środku okręgu ułożonego z ośmiu płatków zaobserwujemy mnóstwo owłosionych, żółtych pręcików i słupków. Po przekwitnięciu dębik ośmiopłatkowy wydaje skupione w grupie małe orzeszki wyrastające z zielonych kielichów.
Dębik ośmiopłatkowy to kwiat dosyć trudny do zaobserwowania ponieważ występuje na piargach, trawach wysokogórskich lub pomiędzy skałami. W Tatrach Wysokich trudno go spotkać, bo kwiat ten umiłował sobie środowisko skał wapiennych.
